Chimamanda Ngozi Adichi, metinleri düzinelerce dile çevrilmiş Nijeryalı bir yazardır. Eleştirmenler onu zamanımızın en popüler Afrikalı yazarı olarak adlandırıyorlar ve bu oldukça adil: Bu arada Time dergisi onu Haruki Murakami'nin yanında olduğu dünyanın en etkili insanları listesine dahil etti. Daha önceleri, böyle bir başarıya yalnızca, ülkemizde Sovyetler Birliği günlerinde tanıştıkları, Nijeryalı ünlü yazar Chinua Achebe, "kıdemli meslektaşı" tarafından ulaşılıyordu. Adichi'nin tüm edebi ödüllerini listelemeyeceğiz - onda o kadar çok ödül var ki, büyük bir ödülden bahsetmeme riski var. Kişi sadece prestijli edebiyat ödülü Orange'ın jürisi tarafından not edildiğini ve aynı zamanda ulusal "Yasnaya Polyana" için aday gösterildiğini söylemelidir. Her şeyden önce tabii ki,Adichie, ülkesinin tarihini ("Yarım Sarı Güneş" romanı bunun hakkındadır) ve ayrıca siyah bir göçmenin Amerika Birleşik Devletleri'ne yerleşmesinin ne kadar zor olduğunu (burada onu "Amerikalı" hatırlamaya değer) yazıyor. ").
Ayrıca en çok Aralık 2012'de TEDxEuston konferansındaki performansıyla tanınıyordu. Sonra konuşmasını cinsiyet eşitliği tartışmasına adadı - daha sonra konuşma metni, "Hepimiz feminist olmalıyız" başlıklı küçük bir kitabın yayınlanmasına temel oluşturdu. Adichi'nin konuşması anında tüm dünyaya yayıldı, kelimenin tam anlamıyla alıntılara bölündü. Ve sadece sıradan insanlar değil, yıldızlar da - metnin bir parçası Beyoncé'nin "Kusursuz" adlı şarkısına dahil edildi ve daha sonra 2016'da Dior şovunda, tanınabilir sloganı olan bir tişört gazetecilerin dikkatini çekti. Elbette yazarın konuşmasının metni birçok dile çevrildi ve son olarak Rusya'da ayrı bir baskı olarak yayınlandı.
İnsanların feminizme yönelik tutumlarının önyargılarla dolu olduğu ve hareketin temel ilkelerinin bayağı bir yanlış anlaşılmasının olduğu ülkemizde, bu kitabın ortaya çıkışı özellikle önemlidir. "Konudaki" insanlar için Adichi yeni bir şey söylemeyecek, ancak birkaç düzine sayfada modern feminizmin beraberinde getirdiği değerleri ve neden sadece kadınların değil erkeklerin de onun destekçisi olması gerektiğini kısa ve doğru bir şekilde anlatmayı başardı.. Öyleyse, eğer birisi hala tüm feministlerin tamamen "erkekten nefret eden" veya "kendilerine bakmayan talihsiz kadınlar" olduğunu düşünüyorsa, Adichi'nin kitabına aşina olmak zorunludur. Bu arada, yazarın kendisi, tüm bu üzücü klişeleri çürüten yaşayan bir örnek: mükemmel bir formda ve mükemmel bir moda tadı var.
Hepimiz feminist olmalıyız'dan bir alıntı yayınlıyor
***
Kızlara erkeklerin onlar hakkında ne düşündüğü konusunda endişelenmeleri için çok fazla zaman harcıyoruz. Ama tersi işe yaramıyor. Kızlara öfke, saldırganlık ya da sertlik göstermemeleri gerektiğini anlatmak için çok fazla zaman harcıyoruz, ki bu yeterince kötü çünkü durumu tersine çevirip erkekleri aynı şey için farklı nedenlerle övüyor ya da haklı çıkarıyoruz. Dünyanın her yerinde, dergi ve kitaplarda yer alan birçok makale, kadınlara bir erkeği cezbetmek veya memnun etmek için ne yapacaklarını, nasıl olunacaklarını ve ne yapmayacaklarını anlatıyor. Bir kadını nasıl memnun edecekleri konusunda erkekler için çok az talimat vardır.
Lagos'ta yazma dersleri veriyorum ve katılımcılardan biri olan genç bir kadın, bir arkadaşının ondan "feminist sohbetlerimi" dinlememesini istediğini çünkü o zaman evliliğini mahvedecek fikirleri içselleştireceğini söyledi. Bu tehdit - evliliğin yok edilmesi, hiç evlenmeme olasılığı - toplumumuzda erkeklerden çok kadınlara karşı kullanılıyor.
Cinsiyet meselesi tüm dünyada önemlidir. Ve bugün başka bir dünyayı hayal etmeye ve planlamaya başladığımızı sormak istiyorum. Daha adil bir dünya. Kendilerine karşı dürüst olan daha mutlu erkekler ve daha mutlu kadınlardan oluşan bir dünya. İşte nasıl başlayacağımız: kızlarımızı farklı şekilde büyütmeliyiz. Ve ayrıca oğullarımızı farklı şekilde büyütmeliyiz.
Yetiştirilmemizle erkeklere büyük zarar veririz. İnsanlıklarını boğuyoruz. "Erkekliği" çok dar bir anlamda tanımlıyoruz. Erkeklik, çıkış yolu olmayan sıkı bir kafes haline gelir ve biz erkekleri o kafese koyarız. Onlara korkudan, zayıflıktan, kırılganlıktan korkmayı öğretiyoruz. Nijeryalıların dediği gibi sert insanlar olmaları gerektiği için onlara gerçek benliklerini saklamayı öğretiyoruz.
Örneğin, lisede bir erkek ve bir kız var, her ikisi de küçük harçlı gençler. Bununla birlikte, erkekliğini kanıtlamak için çocuğun her zaman kafe faturalarını ödemesi bekleniyor. (Ayrıca erkeklerin neden ebeveynlerinden para çalma olasılığının daha yüksek olduğunu da merak ediyoruz.)
Ya erkekliği parayla ilişkilendirmemek için hem erkek hem de kız yetiştirildiyse? Ya "çocuğun ödemesi gerektiğine" değil, "en çok paraya sahip olanın ödemesi gerektiğine" ikna olmasalar? Elbette, tarihsel olarak çoğu erkek daha fazla kazanır. Ama çocukları farklı şekilde büyütmeye başlarsak, elli ya da yüz yıl içinde erkekler artık erkekliklerini maddi yollarla kanıtlamak zorunda kalmayacaklar.
Ancak erkeklere yaptığımız en kötü şey, onları çok kırılgan egolarıyla baş başa bırakarak güçlü olmaları gerektiğini hissettirmektir. Bir erkek ne kadar güçlü gibi davranmaya zorlanırsa egosu o kadar zayıflar.
Kızlara da büyük zarar veriyoruz çünkü onları erkeklerin kırılgan egolarını tatmin edecek şekilde yetiştiriyoruz.
Kızlara kendilerini küçümsemeyi, erdemlerini azaltmayı öğretiyoruz.
Kızlara şunu söylüyoruz: tutkularınız olabilir ama çok büyük olamaz. Başarılı olmak için çabalamalısın, ama erkekleri korkutmamak için çok fazla değil. Bir erkekle ilişkinizde geçimini sağlayan kişiyseniz, özellikle toplum içinde değilmiş gibi yapın, aksi takdirde onu ahlaki olarak hadım edersiniz.
Ama neden başka bir soru sormuyoruz: Bir kadının başarısı bir erkeği neden bu kadar korkutur? Ya bu kelimeden kurtulmaya karar verirsek (daha çok sevmediğim bir İngilizce kelime var mı bilmiyorum) - hadım etme.
Bir gün Nijeryalı bir arkadaşım bir adamı korkutmaktan korkup korkmadığımı sordu.
Beni hiç rahatsız etmiyor - endişelenmek bile aklıma gelmedi, çünkü benim başarımdan korkan adam açıkça ilgimi çekecek kişi değil. en önemli. Evlilik harika bir şey olabilir, bir neşe, sevgi ve karşılıklı destek kaynağı olabilir. Ama neden kızlara evlilik için çaba göstermeyi öğretirken de erkeklere aynısını yapmayı öğretmiyoruz?
Kendisiyle evlenmek isteyen bir adamı korkutmamak için evini satmaya karar veren Nijeryalı bir kadın tanıyorum.
Bir konferansa gittiğinde meslektaşlarından "ona saygı duymasını" istediği için nikah yüzüğü takan evli olmayan Nijeryalı bir kadın tanıyorum.
Ne yazık ki, nişan yüzüğü onu otomatik olarak saygı görmeye değer kılarken, nişan yüzüğünün olmaması onu kolayca savunmasız hale getiriyor - ve bu modern işyerinde.
Akrabalarının, arkadaşlarının ve meslektaşlarının baskısı altında evlenen genç bir kız tanıyorum - onu korkunç bir seçim yapmaya zorladılar.
Toplumumuz kadınlara belirli bir yaşta bekar olmanın derin bir kişisel trajedi olduğunu öğretiyor.
Aynı zamanda, belirli bir yaşta evlenmemiş bir adam, sadece seçimini yapmaya hazır olmayan bir kişidir.
Çok basit - ama bir kadın bunların hepsini söylemez. Sonuçta, gerçeklik daha karmaşık, daha kafa karıştırıcı. Hepimiz sosyal varlıklarız. Topluluktan gelen fikirleri içselleştiririz.
Kullandığımız dil bile bunu gösteriyor. Evlilik dili, genellikle ortaklık dilinden ziyade sahiplik dilidir.
Bir kadının bir erkeğe gösterdiği bir şey için "saygı" kelimesini kullanırız, ama bir erkeğin bir kadına gösterdiği şey için değil.
Erkekler ve kadınlar bazen "Bunu evliliği korumak için yapıyorum" derler.
Bir erkek bunu söylediğinde, genellikle zaten yapmaması gereken bir şey anlamına gelir. Rahatsızlık içinde, meraklı arkadaşlarına söyler ve bu da nihayetinde erkekliğini kanıtlar: "Ah, karım her gece kulüplere gidemeyeceğimi söyledi, bu yüzden evliliğimi kurtarmak için sadece hafta sonları gidiyorum."
Bir kadın “Bunu evliliği canlı tutmak için yapıyorum” dediğinde, bu genellikle işi bırakmak, kariyerde ilerlemek ve hayallerden vazgeçmekle ilgilidir.
Kadınlara ilişkilerde uzlaşmanın kadınların daha sık yaptığı şey olduğunu öğretiyoruz.
Kızları birbirlerini rakip olarak görmeleri için eğitiyoruz - bence kariyer veya başarılar için değil, ki bu benim görüşüme göre iyi olurdu, ancak erkeklerin dikkatini çeker.